Εξαιτίας της πληθώρας των υλικών και της περιπλοκότητας της εκτέλεσης, η συνταγή θα μεταδοθεί σε συνέχειες, σα ραδιοφωνική νουβέλα του μεσοπολέμου: αυτός, ένας μελαψός αποφασιστικός άντρας με γκρίζους κροτάφους… αυτή μια Νεαρή Χώρα που όμως έχει ήδη κάψει πολλές καρδιές… ή συνέχεια επί της οθόνης:
Συμπολίτες μου
(Ω άνδρες Αμερικάνοι, καλοί μου άνθρωποι)
Στέκομαι εδώ σήμερα ταπεινωμένος από το έργο μπροστά μας,
(έτσι που την έκανε ο μ…..ας την οικονομία όχι ταπεινωμένος, στα τέσσερα πρέπει να στέκομαι)
Ευγνώμων για την εμπιστοσύνη που μου δείξατε
(καλά, ας μην είχα αντίπαλο τον βιονικό άνθρωπο και την πρώην μοντέλα με την καραμπίνα και θα σου’λεγα τη φούμο θα’τρωγα)
Ενθυμούμενος των θυσιών των αρχαίων ημών προγόνων
(δες πχ εδώ και εδώ, το αίμα βάφτηκε ερυθρόδερμο)
Ευχαριστώ τον Πρόεδρα Μπους για την υπηρεσία του στο έθνος, όσο και για την γενναιοδωρία και την συνεργασία κατά τη διάρκεια της μεταβατικής περιόδου
(χαμένε κρίκε της εξέλιξης στην οποία τολμάς να μην πιστεύεις, παρ’ τα ασύστολα ψεύδη σου και ξεκουμπίσου, αρκετά μας ζάλισες τα ούμπαλα αυτούς τους τρεις μήνες, έχουμε να πούμε τα δικά μας ασύστολα ψεύδη τώρα, αρχής γενομένης…)
Σαραντατέσσερεις Αμερκανοί έχουν πλέον λάβει τον προεδρικό όρκο
(άντε, αν σφιχτούμε λίγο ακόμη και θα ξεπεράσουμε τους 53 εστεμμένους βασιλείς της Δανιμαρκίας – μήπως το δικό μας βασίλειο πάει λιγότερο σόι ή είναι λιγότερο σάπιο;)
Τα λόγια του ήχησαν και σε πλημμυρίδες ευμάρειας και σε νηνεμίες ειρήνης
(αυτή τη βοηθό που μου γραψε το λόγο να θυμηθώ να τις εξηγήσω να αποφεύγει τις ψεύτικες υποσχέσεις)
Παρόλαυτά, συχνά πυκνά, ο όρκος απαγγέλλεται μέσα σε σύννεφα που μαζεύονται και θύελλες που βρυχώνται
(κινδυνολόγησε, κινδυνολόγησε, κάτι θα μείνει – έτσι δεν έμεινε ο Πίθηκας δυο θητείες στην εξουσία;)
Σ’αυτές τις στιγμές, η Αμέρικα τράβηξε την ανηφόρα όχι μόνο εξαιτίας των ικανοτήτων ή του οράματος των υψηλά ιστάμενων, αλλά επειδή Εμείς ο Λαός παραμείναμε πιστοί στα ιδανικά των πατέρων μας, και πιστοί στα ιδρυτικά μας κείμενα
(ρίξε έναν πληθυντικό της συμπερίληψης μάστορα, να τους καθαρίσεις. Ενώ είναι γνωστό πως … Τα ιδανικά των πατέρων μας (τους), τα γράψαμε στα παλαιότερα των υποδημάτων μας – και ευτυχώς, διότι οι περισσότεροι ήταν θρησκευτικοί φανατίλες ή εγκληματίες που ούτε η Ευρώπη δεν τους ήθελε. Τα ιδρυτικά μας κείμενα, όπως κάθε κείμενο, τα τραβήξαμε από τα μαλλιά, τα αναθεωρήσαμε, και τα φέραμε στα μέτρα μας)
Έτσι ήταν
(και έτσι και γιουβέτσι πρόεδρα)
Έτσι πρέπει να γίνει και με αυτή τη γενιά Αμερκανών
(και μη χειρότερα να λέμε)
Το ότι είμαστε στο μέσο της κρίσης είναι πλέον κατανοητό
(το ότι είμαστε ακόμη στην αρχή σας το φυλάω για έκπληξη)
Το έθνος μας είναι σε πόλεμο, ενάντια σε ένα αποτελεσματικό δίκτυο βίας και μίσους
(Ως γνήσιοι καουμπόηδες, βγήκαμε απ’ τα σύνορα της χώρας να κόψουμε κανα κωλαράκι νέο-ινδιάνικο – και ακόμα τρέχουμε, τώρα που μας κατεβάσαν τ’ αυτιά αλλά ως γνήσιοι σχιζοφρενείς χέστηδες, κατηγορούμε όλους τους άλλους εκτός από μας)
Η οικονομία μας είναι αδύναμη, εξαιτίας της απληστίας και της ανευθυνότητας κάποιων, αλλά και της συλλογικής μας αποτυχίας να κάνουμε σκληρές επιλογές και να προετοιμάσουμε το έθνος για μια νέα εποχή.
(Κάποιοι σας τα πήραν αλλά δε θα πω ονόματα διότι μπορεί να περιλαμβάνουν και χρηματοδότες της εκλογικής εκστρατείας μου. Επίσης, μη νομίσετε ότι αυτοί θα πληρώνουν για πολύ – άντε κανά δυό μήνες ακόμη, για τα μάτια του κόσμου, μετά θα τους κάνετε χρυσά τα α…..α με τους φόρους και τις χαμένες συντάξεις σας)
Σπίτια χαθήκαν, δουλειές εξαφανίστηκαν, επιχειρήσεις βαλαν λουκέτο.
(Λατρεύω την μεσοπαθητική σύνταξη… όσο και αν – τελικά – ή φράση «σου γαμιέται η μάνα» είναι το ίδιο προσβλητική με την «σου γαμώ τη μάνα»)
Το σύστημα υγείας μας είναι υπερβολικά πολυέξοδο.
(Η ασπιρίνη και δυό μήλα την ημέρα το γιατρό τον κάνουν πέρα – όλα τ’άλλα αχρείαστα νάναι)
Τα σχολεία μας κόβουν πολλούς μαθητές.
(Αμερκανάκια εξακολουθήστε να μορφώνεστε με Hollywood και MTV, και μη στεναχωριέστε, όλες οι υπηρεσίες θα μεταφερθούν στην Ινδία και τα Πανεπιστήμιά μας θα λειτουργούν με υποτρόφους εξωτερικού)
Και κάθε μέρα αποδεικνύει περαιτέρω ότι ο τρόπος που χρησιμοποιούμε την ενέργεια ενδυναμώνει τους αντιπάλους μας και απειλεί των πλανήτη.
(Τσάβες, Πούτιν, ας είχε η Αλάσκα τα αποθέματα της Βενεζουέλας και της Κασπίας και θα σας έλεγα εγώ τι θα σκούπιζα με το Πρωτόκωλο του Κυότο)
Φεβρουαρίου 3, 2009 at 22:34
😆 😆 😆 😆
απολαυστικό! εύγε, δικηγόρε μου, και με αποζημίωσες όσο ούτε καν φανταζόμουν!
αν και, τι διάολο! ήξερα ποιον διάλεγα εγώ για δικηγόρο μου! δικαιώνομαι που έχω πλήρη εμπιστοσύνη στις δικανικές σου ικανότητες, στην άριστη γνώση και χρήση της ελληνικής -και της αγγλικής, διατί να το κρύψωμεν, άλλωστε;- και στο ταλέντο σου στη λογοκλοπή και το μανιπουλάρισμα! (ώπα, πάρε και μια ΚΚΕδιά γλωσσική, να σου βρίσκεται!).
Αναμένω τη συνέχεια!
[ο βασιλιάς ήταν γυμνός;]
Φεβρουαρίου 4, 2009 at 22:05
Ολ Ράιτ μαν, γιού ρουλ!
Μπάρρυ ιζ ιν ντα χάουζ!!
Φεβρουαρίου 9, 2009 at 11:42
ωραία η συνταγή, συνέχισέ την γρήγορα γιατί βιάζομαι να βάλω στο μίξερ τα υλικά.
Τα θυμάσαι τα βαζάκια με τα λυωμένα φαγητά γκέρμπερ;
αυτό θα γίνει.Ένας πολτός κοτόπουλου με γεύση από μπάμια.Μαύρος όμως.
δ
Φεβρουαρίου 9, 2009 at 15:41
φχαρστω φχαρστώ …! (η συνέχεια επί της οθόνης)
Κρότι μου, ο βασιλιάς ήτο θεόγυμνος – αλλά οι υπήκοοι, κατά πως φαίνεται, γούσταραν να παίρνουν μάτι, προσώρας τουλάχιστον 🙂
μη εν Χριστώι αδελφέ Ανορθόδοξε, + Ευλόγηcον +
Καλώστηνε τη Δήμητρα!
Μη βιάζεσαι – το καλό το πράγμα αργεί να γίνει! Συμφωνώ, Γκέρμπερ γκαγκανιασμένο θα βγεί στο τέλος, αλλά η προετοιμασία του θα έχει κάτι από boeuf bourguignon: θα πάρει καιρό!