Στη σειρά αυτή, καιρού επιτρέποντος, θα παρουσιαστούν ολίγα άρθρα πρωτογενούς και δευτερογενούς νομοθεσίας της Ένωσης, κομβικά για τη σημερινή κατάσταση της ΕΛλάδας και όχι μόνο. Χωρίς σειρά, σε σχέση με ό,τι απασχολεί την επικαιρότητα και με διάθεση εκλαϊκισμού – αλλά όχι λαϊκισμού.
Στα προηγούμενα μέρη, εξετάστηκε με ποιες προϋποθέσεις (δεν!) είναι δυνατή η ανάληψη, χρηματοδότηση, εγγύηση κτλ του ελληνικού χρέους από την Ένωση, ή από ένα ή περισσότερα κράτη μέλη. Σήμερα, θα εξετασθεί πως θα μπορούσαν να αναλάβουν, χρηματοδοτήσουν, εγγυηθούν το ελληνικό χρέος η Τράπεζα της Ελλάδος (ΤτΕ) και/ή η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ)/το Ευρωσύστημα (δηλαδή, το σύνολο των κεντρικών τραπεζών των κρατών της ευρωζώνης συν η ΕΚΤ).
Η ΤτΕ δε μπορεί να κάνει τίποτε: με την ένταξη της Ελλάδας στην Ευρωζώνη, ασκεί τις αρμοδιότητες που σχετίζονται με την νομισματική πολιτική (καθορισμός επιτοκίων, έκδοση νομίσματος) μόνο στα πλαίσια του Διοικητικού Συμβουλίου της ΕΚΤ. Άρα, μονομερής καθορισμός επιτοκίων (υποτίμηση του ευρώ) μονομερής έκδοση πληθωριστικού ευρώ (υποτίμηση του ευρώ) είναι νομικά αδύνατα.
Και η ΕΚΤ; Γιατί δε βάζει το τυπογραφείο της να δουλέψει διπλοβάρδια;
Είναι αλήθεια ότι η ΕΚΤ θεωρητικά θα μπορούσε να έκοβε πληθωριστικό χρήμα – αν αποφάσιζαν από κοινού οι Διοικητές των κεντρικών τραπεζών της ευρωζώνης. Όπως λέει και το άρθρο 128 παράγραφος 1 της Συνθήκης:
Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα έχει το αποκλειστικό δικαίωμα να επιτρέπει την έκδοση τραπεζογραμματίων σε ευρώ μέσα στην Ένωση. Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και οι εθνικές κεντρικές τράπεζες μπορούν να εκδίδουν τέτοια τραπεζογραμμάτια. Τα τραπεζογραμμάτια που εκδίδονται από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και τις εθνικές κεντρικές τράπεζες είναι τα μόνα τραπεζογραμμάτια που αποτελούν νόμιμο χρήμα μέσα στην Ένωση.
Με τον Πρόεδρο της Bundesbank όμως στο Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΚΤ, αυτό δεν πρόκειται να συμβεί ούτε του αγίου τέτοιου ανήμερα.
Γιατί; Μα διότι ο πρωταρχικός στόχος της ΕΚΤ (άρθρο 127 της Συνθήκης, δεν το αντιγράφω για να μη κουράζω) είναι «η διατήρηση της σταθερότητας των τιμών» και η έκδοση πληθωριστικού χρήματος αντιμάχεται αυτόν τον υπέρτατο σκοπό.
Επίσης, οι Διοικητές είναι ανεξάρτητοι στις αποφάσεις τους, δηλαδή δεν υπόκεινται σε κανενός είδους κυβερνητικό καταναγκασμό ή απειλή. Οι παλαιότεροι θυμούνται ακόμη τις σαφείς οδηγίες του μακαρίτη του Αντρέα στην ΤτΕ στις δύο υποτιμήσεις -συγγνώμη, διολισθήσεις – της δεκαετίας του 80. Ο Αντρέας σίγουρα θα επαναλάμβανε «έξω απ’ την ΕΟΚ» αν διάβαζε το άρθρο 130 της Συνθήκης:
Κατά την άσκηση των εξουσιών και την εκτέλεση των καθηκόντων και υποχρεώσεων που τους ανατίθενται από τις Συνθήκες και το καταστατικό του ΕΣΚΤ και της ΕΚΤ, ούτε η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, ούτε οι εθνικές κεντρικές τράπεζες, ούτε κανένα μέλος των οργάνων λήψης αποφάσεων των ιδρυμάτων αυτών, δεν ζητάει ούτε δέχεται υποδείξεις από τα θεσμικά ή λοιπά όργανα ή οργανισμούς, από την κυβέρνηση κράτους μέλους ή από άλλο οργανισμό. Τα θεσμικά και λοιπά όργανα ή οργανισμοί της Ένωσης, καθώς και οι κυβερνήσεις των κρατών μελών, αναλαμβάνουν την υποχρέωση να τηρούν την αρχή αυτή και να μην επιδιώκουν να επηρεάζουν τα μέλη των οργάνων λήψης αποφάσεων της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας ή των εθνικών κεντρικών τραπεζών, κατά την άσκηση των καθηκόντων τους.
Ακόμη και αν συνέβαινε (και έκαναν τα στραβά μάτια τα γεράκια κατά του πληθωρισμού), ούτε η ΕΚΤ ούτε η ΤτΕ νομικά δε θα μπορούσαν να δώσουν το ζεστό χρήμα στο Ελληνικό Δημόσιο, ούτε σαν δάνειο ούτε σαν τίμημα για την αγορά των ομολόγων του, έστω και σε προνομιακή τιμή.
Γιατί; Την απορία θα σας τη λύσει το (κακομεταφρασμένο, είναι αλήθεια) άρθρο 123.1 της Συνθήκης:
Απαγορεύονται οι υπεραναλήψεις ή οποιουδήποτε άλλου είδους πιστωτικές διευκολύνσεις από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα ή από τις κεντρικές τράπεζες των κρατών μελών, …, προς θεσμικά και λοιπά όργανα ή οργανισμούς της Ένωσης, κεντρικές κυβερνήσεις, περιφερειακές, τοπικές ή άλλες δημόσιες αρχές, άλλους οργανισμούς δημοσίου δικαίου ή δημόσιες επιχειρήσεις των κρατών μελών. απαγορεύεται επίσης να αγοράζουν απευθείας χρεόγραφα, από τους οργανισμούς ή τους φορείς αυτούς, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα ή οι εθνικές κεντρικές τράπεζες.
Ξεκάθαρες διατάξεις δε θέλατε, που να μη διαβάζονται με χίλιους δύο τρόπους: πάρτε δύο «απαγορεύεται» φαρδύ πλατύ, ωσάν κυνόδοντα γερμανικού ποιμενικού (εντάξει, η παράγραφος 2 είναι για μεταπτυχιακό σεμινάριο – όπως και το άρθρο 124, αλλά η ουσία είναι απλή).
Γιατί; Φοβάμαι θα αρχίσω να επαναλαμβάνομαι. Ήταν από τις εγγυήσεις που η Γερμανία ζήτησε (και πήρε) προκειμένου να συμμετάσχει (ή καλύτερα, να ηγηθεί) στο πείραμα του ευρώ. Οι Γερμανοί δεν ξεχνούν πως πλήρωσαν ακριβά την κατάρρευση της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης λόγω πληθωρισμού (που έφερε τον Χίτλερ, που έφερε τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, που έφερε την ήττα στον πόλεμο, που έφερε τη διαίρεση και αμερικανικές βάσεις στο Wiesbaden, στο Mainz, με αμερικανούς να συμπεριφέρονται σαν… γερμανικές δυνάμεις κατοχής). Και έμαθαν να φοβούνται τον πληθωρισμό σαν το διάολο. Και έμαθαν να εμπιστεύονται την κεντρική τους τράπεζα περισσότερο απ’ την εκλεγμένη κυβέρνησή τους την ίδια.
Και κληροδότησαν στην ΟΝΕ αυτό το μοντέλο ανεξάρτητης κεντρικής τράπεζας που δεν δικαιούται να επιτελέσει λειτουργίες ύστατου δανειστή (lender of last resort), σε αντίθεση με τους ομολόγους της στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού.
Είναι αυτό το μοντέλο που ταιριάζει στην Ευρωζώνη; Με κουράζετε, γέρον άνθρωπο. Είναι το μοντέλο που ελέωι Μάαστριχτ έχουμε. Και που δούλεψε τόσα χρόνια. Άλλη ερώτηση.
Αν η ΕΚΤ και οι τράπεζες της Ευρωζώνης δεν μπορούν να δώσουν χρήματα άμεσα στην Ελλάδα, μπορούν να το κάνουν έμμεσα;
Και μπορούν και το κάνουν. Παρέχουν ρευστότητα (δανείζουν χρήματα ντε) στα πιστωτικά ιδρύματα με επιτόκιο 1% και με ασφάλεια (ενέχυρο σε απλά ελληνικά) σκουπιδοομόλογα (junk bonds) του ελληνικού δημοσίου άμα λάχει.
Και χωρίς κανένα πρόβλημα, σύμφωνα με έκτακτη σημερινή απόφαση της ΕΚΤ, η οποία λίγο πολύ λέει πως, ό,τι τίτλους και να εκδόσει η ελληνική κυβέρνηση (τιτλοποίηση απαιτήσεων από χρυσά δόντια; μπακίρια; τις εισπράξεις του χρυσοφόρου λειψάνου του Αγίου Εφραίμ;) το Ευρωσύστημα θα τα δέχεται. Μέχρι νεωτέρας. Υπόψιν, το άρθρο 18 του καταστατικού της ΕΚΤ κάνει λόγο για «πράξεις με επαρκή ασφάλεια».
Mετά, τα πιστωτικά ιδρύματα με τα λεφτά αυτά μπορούν άνετα να αγοράσουν ομόλογα του ελληνικού δημοσίου (απόδοση πάνω από 10%!) ή και να σορτάρουν ομόλογα του ελληνικού δημοσίου. Έτσι είναι όλοι κερδισμένοι (βέβαια, άλλος πολύ λιγότερο, άλλος πολύ περισσότερο)!
Αυτά για σήμερα. Στα επόμενα (αν δεν προκύψει κάτι έκτακτο), θα κάνουμε ένα σάλτο στο παρελθόν και θα δούμε τη διαδικασία ένταξης μέλους στην Ευρωζώνη, και στο μέλλον, για να δούμε ποιές οι θεωρητικές δυνατότητες για την Ελλάδα (κοινώς, μέσα ή έξω;)
4 Μαΐου, 2010 at 09:36
«τις εισπράξεις του χρυσοφόρου λειψάνου του Αγίου Εφραίμ»
Tον Eφραίμ του Bατοπαιδίου γιατί δεν τον κάναμε ακόμα μούμια να σωθούμε απορώ.
4 Μαΐου, 2010 at 09:40
Γιατί ο εικονιζόμενος μοιάζει να έχει κάνει στροφή στο κεφάλι του 180 μοιρών ;
4 Μαΐου, 2010 at 11:00
Δηλαδή για να αλλάξει η πολιτική της ΕΚΤ και να τυπώνει πληθωριστικό χρήμα ή να δανείζει απευθείας τα κράτη πρέπει να αλλάξει ολόκληρη η Συνθήκη του Μάαστριχτ; Με τους ρυθμούς και τη δυσκοιλιότητα που έχουμε γενικά στην ΕΕ όταν είναι να γίνει κάτι τέτοιο, δεν μας βλέπω και πολύ καλά… Μα καλά, δεν σκέφτηκαν (οι Γερμανοί και τα υπόλοιπα εξυπνοπούλια) ότι κάποιος λόγος θα υπήρχε που μέχρι τώρα οι κεντρικές τράπεζες υπόκειντο σε πολιτικό έλεγχο; Νομίζω ότι έχει αρχίσει να διαφαίνεται ακόμα κι από τη δική τους σκοπιά ότι χρειάζονται πολιτικές αποφάσεις πια…
Κι έχω να παρατηρήσω ότι οι Γερμανοί, δυστυχώς, δεν έχουν ιδέα από Ιστορία. Νομίζουν ότι είναι κάτι στατικό ή επαναλαμβανομένο (hélas, μέχρι κι αυτός ο Μαρξ το πίστευε αυτό!) και άρα πρέπει να παίρνουν παραδείγματα από το παρελθόν. Δεν καταλαβαίνουν ότι τα πάντα στην Ιστορία είναι δυναμικά, κι αν μια εποχή, σε συγκεκριμένες συνθήκες και για συγκεκριμένους λόγους, ήταν πρόβλημα ο πληθωρισμός, μια άλλη εποχή, σε άλλες συνθήκες, ο πληθωρισμός μπορεί να είναι ακόμα και λύση… Αλλά βέβαια, η Γερμανία είναι η πατρίδα του ιστορικισμού (έτσι τον λέμε; historicisme θέλω να πω)…
Το κουίζ μάλλον το χάνω, δεν ξέρω γιατί επελέγη αυτός ο πίνακας. Είναι της εποχής που αρχίζει να αναδύεται ο σύγχρονος καπιταλισμός; Αλλά και πάλι γιατί αυτός ο συγκεκριμένος κι όχι κάποιος άλλος;
4 Μαΐου, 2010 at 11:52
@ Λουκανικώτατε,
Από το στόμα σας και στου Ιπτάμενου Αοράτου Μακαρονοτέρατος το κανελόνι.
@ Happy,
Όχι. Στις τρεις αποτυχημένες προσπάθειες κερδίζεις γιγαντοαφίσα του Κων/νου Μητσοτάκη.
@ k2
1. Ναι, αν θέλουμε να είμαστε τυπικά σωστοί, χρειάζεται αλλαγή του Συμφώνου Σταθερότητας – με την επιφύλαξη της κακώς εκφρασθησομένης πολιτικής βουλήσεως (συγγνώμη για την καθαρεύουσα και τις γενικές – αλλά όσα λέει μια μόνο μετοχή παθητικού μέλλοντα χρειάζεται ένα μακαρόνι αναφορικής πρότασης) των μαθητευόμενων μάγων που κυβερνούν την ήπειρο.
2. Ναι, μέχρι και η κυρα-Άγγελα κατάλαβε ότι πρέπει να πάρει θέση. Άλλα τα περισσότερα απ’όσα προτείνει – guess what – χρειάζονται αλλαγή των Συνθηκών.
3. Περί Γερμανών και ιστορίας: η επιστήμη αυτή διδάσκεται στα σχολεία τους με εγκληματικό τρόπο. Βρίσκονται στο άλλο άκρο των ελληναράδων Δραγωνοκυνηγών – πράγμα που επιδεικνύει πόσο επικίνδυνα είναι τα άκρα.
4. Περί γερμανών και φόβου του πληθωρισμού: πρόσφατα ο O. Blanchard (chief economist του ΔΝΤ) κάτι ψέλλισε για ανεκτό πληθωρισμό μέχρι 4% αντί 2%. Έπεσαν όλοι να τον φάνε…
5. Κουϊζ. Είσαι στο σωστό δρόμο μιλώντας για σύγχρονο καπιταλισμό. Clou1: ποιος ακριβώς ήταν ο εικονιζόμενος;
4 Μαΐου, 2010 at 12:15
Ήταν γιος του Πιέρο των Μεδίκων της γνωστής οικογενείας που είχαν την Τράπεζα των Μεδίκων (1397-1494) ε;
(άλλη προσπάθεια δεν κάνω γιατί χέστηκα πάνω μου και μόνο στην σκέψη της αφίσας του τρισκατάρατου !!! Εσύ που είσαι ατρόμητος και λες το όνομα του να δω τι κατάληξη θα έχει το μπλογκ σου…)
4 Μαΐου, 2010 at 15:08
1. Βασικά ήταν τόσο φραγκάτοςο θέσει πρόγονος του Τρισέ, που μπορούσε να πληρώνει κοτζάμ Μικελάντζελο για να του κάνει το πορτραίτο (και μάλιστα εξωραϊσμένο, είμαι σίγουρη πως ήταν ασχημομούρης!) -αλλά φτάνει πια με την Ιταλική Αναγέννηση, φτάνει, φτάνει!
2. Είπα να μη διαβάσω παρακάτω, μετά τη φράση για τη «στθερότητα των τιμών». Ξέρεις εσύ, ντροπή της Ευελπίδων πόσο έκανε ο φραπές στην πλατεία (ΜΙΑ είναι η πλατεία) το 2002, πόσο έκανε το 2005 και πόσο κάνει τώρα; ΠΟΙΑ ΣΤΑΘΕΡΟΤΗΤΑ μας λες?!
3. Το Μάαστριχτ δεν είναι ενσωματωμένο στη Λισσαβώνα; Η οποία ενσωματώνει και το Άμστερνταμ; Αφού κάθε πέντε χρόνια αλλάζουμε τη συνθήκη, γιατί να μην την ξαναλλάξουμε;
[Βέβαια, η Λισσαβώνα μας έβγαλε λίγο την πίστη μέχρι να περάσει, αυτό να λέγεται…].
4 Μαΐου, 2010 at 15:12
1. Συμφωνώ για την καθαρεύουσα – τουλάχιστον για τις μετοχές, όντως χρειάζονται. Γι’αυτό κι η νέα γενιά πρέπει να μαθαίνει σωστά ελληνικά στο σχολείο! 🙂 Και με το «μαθητευόμενοι μάγοι» συμφωνώ και επαυξάνω, γι’αυτό και ανησυχώ…
2. Μα το είπε και ξεκάθαρα ότι θέλει αναθέωρηση επί το αυστηρότερο (άντε μην αρχίσω τίποτα ρατσιστικά για το τι έκανε ο παππούς της στον Β’ παγκόσμιο πόλεμο).
3 @ 4. Έχω αρχίσει να πιστεύω (αν και δεν ασχολούμαι και πολύ με την ευρωπαϊκή ιστορία) ότι οι Γερμανοί έχουν αναπτύξει, λόγω της ιστορίας τους, μερικά πολύ ιδιαίτερα κολλήματα. Το ότι δεν έχουν αναπτύξει παράλληλα και τη μελέτη της Ιστορίας δυσκολεύει το να τα ξεπεράσουν…
5. Ποιος ακριβώς ήταν το βρήκα αμέσως από το Βικιπαίδεια: ο ένας από τους 2 Giuliano de’Medici, γιος του Piero που γεννήθηκε το 1453 και δολοφονήθηκε το 1478. Μήπως η απάντηση είναι ότι επέλεξες τον πίνακα επειδή ο εικονιζόμενος χαρακτηρίστηκε και «golden boy»; Αν ναι, σας θαυμάζω για τις γνώσεις σας αγαπητέ – εγώ μόλις τώρα το είδα (πάλι στη Βικιπαίδεια).
4 Μαΐου, 2010 at 20:31
@ Κροτ
1. Το συγκεκριμένο «εξωραϊσμένο ποτρέτο» δεν είναι «εξωραϊσμένο» κάτι άλλο είναι (Clou2!). Επίσης δεν είναι του Μικελάντζελο, είναι του Μποτιτσέλι.
Α, και πριν το ξεχάσω, η μόνη Αναγέννηση που σε επιτρέπω να θίγεις στο ουμανιστικό αυτό βλογ είναι η Αναγέννηση Καρδίτσας – Καρδίτσας.
2. Σταθερότητα των τιμών: η έλλειψη σταθερότητας των τιμών των ειδών πρώτης ανάγκης (4 γενικές στη σειρά, yeah!) στην ΕΛλάδα οφείλεται στην κουτοπονηριά του ΕΛληνα εμπόρου και στον ύπνο βαθύ της ΕΛληνικής κυβέρνησης (αγορανομία κτλ). Τι σου φταίει το ευρώ αν ο φούρναρης «στρογγυλοποίησει» τις 100 δρχ σε 1 ευρώ και όχι σε 33 λεπτά;;; Αν ο καφετζής κάνει το πεντακοσάρικο 2ευρο;
Γιατί δε παραπονέθηκαν οι τίμιοι Φιλανδοί;
3. (Ξαναμανα)αλλαγή Συνθήκης. Ναι, γιούργια για την επόμενη Convention!
@ k2
Και πολλά απ’ τα μέτρα για τα οποία δε ζητά αναθεώρηση Συνθήκης χρήζουν, κατά τη γνώμη μου, αναθεωρήσεως Συνθήκης. Πολλά απ’ αυτά που γίνονται τώρα, χρήζουν, κατά τη γνώμη μου, αναθεωρήσεως Συνθήκης (και πάλι συγγνώμη για την τριτόκλιτη γενική, αλλά αν χρησιμοποιείς καθαρευουσιάνικη σύνταξη του ρήματος «χρήζω», δεν είμαστε για μισές δουλειές)…
Η κορούλα των καλύτερων μου γερμανών φίλων, στις πρώτες τάξεις του δημοτικού, με τηλεφώνησε κλαίγοντας να με ζητήσει συγγνώμη για… την Κατοχή! Ο λόγος: είχε το πρώτο της μάθημα γερμανικής ιστορίας… όπου ιστορία είναι η επανάληψη του πρώτου μισού του 20ου αιώνα σε όλες τις τάξεις της πρωτοβάθμιας και της δευτεροβάθμιας… με όλους τους «συνωστισμούς» μέσα. Με κίνδυνο γενίκευσης, οι Γερμανοί είναι μυστήρια ράτσα, με την οποία δεν επικοινωνώ πολύ εύκολα. Αλλά, προτιμώ να τους βλέπω σαν την ατμομηχανή του τρένου της ενοποίησης της Ευρώπης (προσοχή, όχι της ΕΕ όπως έχει σήμερα), παρά σαν τους σφαγείς των Καλαβρύτων. Νισάφι με το μαστίγωμα και την αυτομαστίγωση.
@ όλους
Κουίζ: Golden boy: ναι, ήταν ένας απ’ τους λόγους που επέλεξα τον Giuliano και όχι τον πιο φημισμένο αδελφό του, Lorenzo. Όχι όμως ο μοναδικός. Clou3: πότε ζωγραφίστηκε αυτό το πορτρέτο του Giuliano;
4 Μαΐου, 2010 at 22:10
Μη μου πεις! Δεν απεικονίζεται στην πραγματικότητα ο ασχημομούρης Μέδικος, αλλά κάποιος άλλος ωραιότερος? Ως συνήθως, διαλέξαν ένα μοντέλο ωραιότερο του πρωτοτύπου?
Για τις ολοένα αυξανόμενες τιμές πάντως κατόπιν της εισόδου του επάρατου νομίσματος, παραπονιούνται ΚΑΙ οι Βέλγοι, ΚΑΙ οι Ιταλοί, ΚΑΙ οι Ισπανοί, ΚΑΙ οι Πορτογάλοι, ΚΑΙ οι Σλοβάκοι ΚΑΙ (φευ!) οι Γερμανοί! Η κουτοπονηριά δεν είναι ίδιον των Ελλήνων μόνον. Και αν μη τι άλλο, αν οι τεχνήτες της Συνθήκης νοιάζονταν έστω κι ένα δράμι όφειλαν όπως είχασι προβλέψει και προνοήσει. Αλλά πού!
(Χιντ 3: η Wiki λέει το 1478! e allora?
4 Μαΐου, 2010 at 23:33
Με άλλα λόγια, για να καταλαβαίνει και ο μη τεχνοκράτης λαός, μέσα από το μηχανισμό της Ευρωζώνης έχει περάσει σιωπηρά και αναίμακτα εξουσία από αιρετούς (πολιτικούς) σε μη αιρετούς (τραπεζίτες, επιτρόπους, συμβούλους, διαβούλους και λοιπή γραφειοκρατική ελίτ των Βρυξελλών και της Φρανκφούρτης), οι οποίοι ουσιαστικά παίρνουν οικονομικές αποφάσεις και καταδικάζουν ολόκληρους λαούς. Προτείνω στους συντρόφους γκασταρμπάιτερς τηε Ευρώπης συμβολική κατάληψη του κτιρίου της ΕΖΒ και τοποθέτηση λαοπρόβλητου «κομμουνιστή οικονομολόγου» στη θέση του κεντρικού τραπεζίτη. Τον κ. Τρισέ και τη νομενκλατούρα του μπορούμε να την εξορίσουμε στο Νησί του Διαβόλου, αν δεν κάνω λάθος ακόμα εθρωπαϊκό υπερπόντιο έδαφος, με τις κατάλληλες υποδομές και εμπειρία για κοινωνικό τουρισμό ανεπιθυμήτων. Αν υπάρξει σοβαρή αντίσταση θα ασκηθεί δυναμική Κόκκινη Τρομοκρατία, αξιοποιώντας και την τεχνογνωσία της (γερμανικής) RAF και βετεράνους πράχτορες της Στάζι. Αναμένω την τυπική έγκριση από το Έκτακτο Επιτροπάτο Εξεγερμένων Εργατών (4Ε).
5 Μαΐου, 2010 at 10:08
@ Κροτ,
Όχι. Απέχεις απ’τη λύση.
ΥΓ:
Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1103/97 του Συμβουλίου της 17ης Ιουνίου 1997 σχετικά με ορισμένες διατάξεις που αφορούν την εισαγωγή του εύρω
Επίσημη Εφημερίδα αριθ. L 162 της 19/06/1997 σ. 0001 – 0003, Άρθρο 5Η Κοινότητα, ό,τι μπορούσε να κάνει, έκανε.
@ κομμαντάντε,
1. Παραπληροφορείς ασύστολα όταν λες ότι
Πότε ήταν εκλεγμένοι οι κεντρικοί τραπεζίτες; Ακόμη και στην Ψωροκώσταινα ήταν πάντοτε διορισμένοι απὀ την Κυβέρνηση και έκαναν τα χατήρια της.
Αυτό που ΌΝΤΩΣ συνέβη με την ΟΝΕ ήταν η συγκέντρωση της νομισματικής (και όχι οικονομικής, δυστυχώς) πολιτικής σε επίπεδο ευρωζώνης – δεν άλλαξε όμως ο τρόπος ανάδειξης αυτών που αποφασίζουν (διορισμός, ποτέ εκλογή, η νομισματική πολιτική είναι πολύ σοβαρή υπόθεση για να αφεθεί στους πολιτικούς).
Και είπαμε, μέχρι να’ρθει εκείνη η ώρα, δε θα μας κόβεις τα ήπατα λέμε!
ΥΓ: Μήπως θα μπορούσες να πεις στον Συκ να έρθει από δω να λύσει το κουίζ, γιατί δε βλέπω προκοπή!;
6 Μαΐου, 2010 at 11:29
Εξαιρετικέ…
είχα πολύ μεγάλη διάθεση να συνεχίσω να ψάχνω τη λύση του κουΐζ, αλλά δυστυχώς εξανεμίστηκε με όσα γίνονται. Πού μυαλό για σκέψη; Και πιο πολύ μου τη δίνει γιατί η δουλειά μου είναι να σκέφτομαι κι έτσι όπως είναι τα πράγματα δεν μπορώ ούτε να σκεφτώ ψύχραιμα… (άσχετο, και με συγχωρείς για την παρέκβαση)
6 Μαΐου, 2010 at 11:53
Κουπέπι,
Ποιο κουϊζ με λές τώρα; Αυτά ήταν προ φρίκης.
Τώρα πρέπει να σκεφτούμε σκληρά όλοι.
Τροφή για σκέψη:
Μέσα σε όλα τα άλλα σωστά που λέει ο Πρώην-Κόκκινος-Ντάνυ, προσέξτε τη φράση:
@ Chacun pour soi… @
7 Μαΐου, 2010 at 00:35
Μπορεί και παλιά να ήταν διορισμένοι οι κεντρικοί τραπεζίτες, αλλά δεν είχαν τόση δύναμη, ώστε να υπαγορεύουν ουσιαστικά πολιτική στους υποτιθέμενους πολιτικούς προϊσταμένους τους. Η νομισματική πολιτική είναι ένα εργαλείο. Γενικά η πολιτική και η εξουσία είναι πολύ σοβαρή υπόθεση για να ασκείται από συγκεκριμένα άτομα, πρέπει να ασκείται από το λαό, και πιο συγκεκριμένα από τους εργάτες!
Πραγματικά η απουσία του σιορ Συκ αυτές τις δύσκολες στιγμές για τον τόπο είναι αισθητή και δυσαναπλήρωτη. Μη διασταυρωμένες πληροφορίες λένε πως πάει να εκμευταλλευτεί την αναμπουμπούλα του Καλλικράτη και να αναγορευτεί σε… υπερνησάρχη Κεφαλληνίας και Ιθάκης, μιας και αναμένεται να ανεβούν οι αντικειμενικές αξίες γης στο νησί του Οδυσσέα μετά τις τελευταία δηλώσεις του πρωθυπουργού.
7 Μαΐου, 2010 at 13:52
Αγαπητότατε Εξ/Αιρετικότατε, δεν θα με κάνεις να ψάχνω σε βίκες τώρα… Πάντως ο Sandro (πρόσθεσε κείνο το έρμο το -r-, ή κάνω λάθος; ) όντως μοιάζει ναχει κάνει στροφή 180ο και να’φερε το πρόσωπο στην πλάτη αλλά σ’ αυτό φταίει η λαιμόκοψη…
κατά τ’ άλλα είσαι (και) Χρησιμότατος
7 Μαΐου, 2010 at 14:11
Πάντως κάποια στιγμή να μας τη δώσεις την απάντηση του κουΐζ. Επίσης, αν έχεις διάθεση, δεν ρίχνεις μια ματιά και στα του νόμου που τελικά ψηφίστηκε; Εδώ το λινκ προς τα σχετικά αρχεία: http://www.parliament.gr/ergasies/nomodetails.asp?lawid=1436 Ειδικά η έκθεση της επιστημονικής υπηρεσίας είναι πολύ ενδιαφέρουσα, ακόμα και για εμάς τους άσχετους. Άκουσα και νομικούς να λένε ότι τίθεται θέμα συνταγματικότητας για ορισμένα άρθρα… (Με το παρντόν κι αν έχεις διάθεση, ε; Δεν θα σου πω εγώ με τι θα ασχοληθείς).
7 Μαΐου, 2010 at 16:02
μήπως γιατί φοράει το κεφάλι του , ανάποδα;
δηλαδή το πίσω μπρός;
δ
7 Μαΐου, 2010 at 18:54
@ τσαλ,
Χμ… ποιά δύναμη ακριβώς έχουν οι κεντρικοί τραπεζίτες στην ευρώπη σήμερα μπορείς να με εξηγήσεις;;;; Ο Τρισέ έλεγε: «δε θέλουμε λύση με το ΔΝΤ» – και το ΔΝΤ, ελἐω Γερμανίας και ΓΑΠ, ήρθε στο πάρτυ. Έλεγε επίσης: «δε θα δεχθούμε ομόλογα ελληνικού δημοσίου ως ενέχυρο αν η διαβάθμισή τους πέσει κάτω από το όριο του junk«. Η συνέχεια, γνωστή, αν διάβασες το ποστ.
Για να μη μακρηγορώ, υπάρχουν καλοί λόγοι γιατί η νομισματική πολιτική πρέπει να διαχωρίζεται απ’την οικονομική – σε ένα καπιταλιστικό σύστημα.
ΔΕΝ υπάρχουν καλοί λόγοι για κράτη μέλη με κοινό νόμισμα να μην έχουν κοινή οικονομική πολιτική.
Αλλά προτρέχω, αυτό είναι από άλλο μάθημα.
ΥΓ: αν είναι να γίνει ο Σιορ υπερνησάρχης και να μας εξασφαλίσει και μας κανά οικοπεδάκι πλάι στην καλύβα του Εύμαιου, ας αργήσει και λίγο να λυθεί το κουϊζ, δε χάλασε ο κόσμος.
@ Τετάρτη Χάριν
Γιατί είμαι Χρησιμότατος;
Όχι, δεν είναι αυτή η λύση του κουίζ. Το κόψιμο του ρούχου είναι τυπικό για την εποχή και σώζεται σε άλλους πίνακες του Botticelli [2] [3 το αγαπημένο μου] και του δασκάλου του του Verrocchio
@ κουπέπι
το νομοσχέδιο το έχω διαβάσει εδώ και πολύ καιρό, από άλλη σκοπιά, και έχω γνώμη.
Μερικές διατάξεις, κατ’εμέ, είναι αντίθετες μέχρι και με … τη Συνθήκη και την κοινοτική νομοθεσία…! Ειρωνικό έ;…
Αλλά εργατικολόγος δεν είμαι – και με τη νομολογία του Στρασβούργου επί του άρθρου 1 του πρώτου πρόσθετου πρωτοκόλου (δικαίωμα στην ιδιοκτησία) έχω χρόνια να ασχοληθώ. Από βδομάδα αν τα καταφέρω.
Για το κουϊζ θα υπάρξει επίσης ποστ – η συνέχεια και το τέλος της σειράς.
@ madame Δήμητρα
Όχι – έχεις άλλες δύο προσπάθειες. Στην τρίτη αποτυχημένη προσπάθεια λαμβάνεις δώρο μια χειροποίητη εικόνα του Μητσοτάκουλα – ή της κοράκλας του, αν προτιμάς.
7 Μαΐου, 2010 at 20:24
δεν είπα ότι είναι αυτή η λύση τού κουίζ – τη λύση τού κουίζ δεν είπα ποτέ ότι θα την βρώ – απάντησα στην απορία τής HappyHour…
Χρησιμότατος είσαι Εξ/Αιρετικότατε διότι μάς μαθαίνεις πολλά!(μεταξύ μας, δεν τα καταλαβάίνω και όλα, αλλά προσπαθώ – ) 🙂
8 Μαΐου, 2010 at 10:47
εγώ επειδή είμαι ντιπ καταντίπ στούρνος στα οικονομικά, συνεχίζω με το κουίζ.
1.μήπως γιατί είναι το χρυσό αθλητικό αγόρι των Μεδίκων ;
2.η μήπως γιατί ετοιμάζεται να πηδηχτεί απ’ το παράθυρο πίσω;
υ.γ
(να χαρείς , στείλε μου καμμιά δύσκολη συνταγή από κανά φαί ,αμα δεν το βρώ, μη με λαχταράς με την οικογένεια φτού οξαποδώ.)
δ