Say on Pay (Σεη ον Πέη): Πέη Μπλε

Hans HOLBEIN the Younger; Portrait of the Merchant Georg Gisze (1532)

Διαβάζω στο ενημερωτικό e-mail της έγκυρης (και πανάκριβης) Davis Polk & Wardwell ότι εκεί στο μακρινό Αμέρικα, ο Πρόεδρας Ομπάμιας προωθεί, εδώ και λίγες μέρες, μέσω του Υπουργείου Οικονομικών, ένα νομοσχέδιο το οποίο θα συμπληρώσει το νόμο περί προστασίας επενδυτών, υποχρεώνοντας, μεταξύ άλλων, τις εισηγμένες ΑΕ να διοργανώσουν μη δεσμευτικές (sic) ψηφοφορίες σχετικά με την προτεινόμενη αμοιβή και τα «χρυσά αερόστατα» (golden parachutes), δηλαδή την αποζημίωση σε περίπτωση απολύσεως των Διευθυνόντων Συμβούλων τους.

Αν το νομοσχέδιο ψηφισθεί αυτούσιο στη Βουλή και τη Γερουσία (δηλαδή αν οι λομπίστες της Ουασιγκτώνος δεν το κάνουν φύλο και φτερό με τις τροπολογίες και τις ερμηνευτικές δηλώσεις τους – πράγμα δύσκολο), θα εφαρμοσθεί σε κάθε Γενική Συνέλευση που θα λάβει χώρα μετά τις 15 Δεκεμβρίου 2009.

(Σημείωση undantag: λαμβάνοντας υπόψη ότι οι περισσότερες ΓΣ, για καθαρά πρακτικούς λόγους, δε λαμβάνουν χώρα την τελευταία βδομάδα πριν τις Χριστουγεννιάτικες διακοπές, ουσιαστικά δίδεται μια αδιαφανής έξτρα πίστωση χρόνου για το 2010…). 

 

Στη δική μας πλευρά του Ατλαντικού, το ζήτημα ήδη – 2004 & 2009 (!) –  «ρυθμίστηκε» ως εξής: 

ΣΥΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ της 30 Απριλίου 2009

που συμπληρώνει τις συστάσεις 2004/913/ΕΚ και 2005/162/ΕΚ όσον αφορά το καθεστώς αποδοχών των διοικητικών στελεχών των εισηγμένων εταιρειών 

6.1. Οι μέτοχοι, ιδίως οι θεσμικοί μέτοχοι, θα πρέπει να ενθαρρύνονται να συμμετέχουν στις γενικές συνελεύσεις και να χρησιμοποιούν με σύνεση τα δικαιώματα ψήφου τους όσον αφορά τις αποδοχές των διοικητικών στελεχών, λαμβάνοντας παράλληλα υπόψη τις αρχές που περιέχονται στην παρούσα σύσταση, στη σύσταση 2004/913/ΕΚ και στη σύσταση 2005/162/ΕΚ.

 …

Η προαναφερθείσα σύσταση 2004/913/ΕΚ αναφέρει σχετικά:

4. Η ψήφος των μετόχων

4.1. Με την επιφύλαξη του ρόλου και της οργάνωσης των οργάνων (sic) που είναι αρμόδια για τον καθορισμό των αποδοχών των διοικητικών στελεχών, η πολιτική αποδοχών καθώς και κάθε μεταβολή της πολιτικής αυτής θα πρέπει να αποτελούν ρητά θέματα της ημερήσιας διάταξης της ετήσιας γενικής συνέλευσης.

4.2. Με την επιφύλαξη του ρόλου και της οργάνωσης των οργάνων (sic) που είναι αρμόδια για τον καθορισμό των αποδοχών των διοικητικών στελεχών, η δήλωση αποδοχών θα πρέπει να υποβάλλεται προς ψήφιση στην ετήσια γενική συνέλευση των μετόχων. Η ψήφος των μετόχων θα μπορούσε να έχει συμβουλευτικό χαρακτήρα.

 …

6. Έγκριση των μετόχων

6.1. Τα συστήματα βάσει των οποίων τα διοικητικά στελέχη αμείβονται με μετοχές, δικαιώματα προαίρεσης ή άλλα δικαιώματα αγοράς μετοχών, ή αμείβονται βάσει των διακυμάνσεων των τιμών μετοχών θα πρέπει να εγκρίνονται εκ των προτέρων από τους μετόχους μέσω ψηφίσματος κατά την ετήσια γενική συνέλευση.

 

Αν πιστέψουμε ένα κείμενο εργασίας της Επιτροπής που ανακεφαλαιώνει πως τα Κράτη Μέλη εφάρμοσαν τις παραπάνω (μη δεσμευτικές) συστάσεις της Επιτροπής, διαπιστώνουμε πως τουλάχιστον 9 Κράτη Μέλη (Γαλλία, Ιρλανδία, Ουγγαρία, Κάτω Χώρες, Σουηδία και εν μέρει Μάλτα, Σλοβενία, Ηνωμένο Βασίλειο και Λιθουανία) απαιτούν (τα πρώτα 5) ή προτείνουν (τα υπόλοιπα) η Γενική Συνέλευση να εγκρίνει την αμοιβή των εκτελεστικών και μη μελών του ΔΣ. Ο αριθμός αυτός είναι κατά πολύ μεγαλύτερος σε ότι αφορά την έγκριση συστημάτων αμοιβής βασισμένων στην χρηματιστηριακή τιμή της εταιρικής μετοχής (share-based remuneration schemes). 

 

Τα συμπεράσματα του undantag, όσο πιο λιανά γίνεται:

 

• η Γενική Συνέλευση μιας ΑΕ, είναι το όργανο που (πρέπει να) έχει την κατά τεκμήριο αρμοδιότητα (residual competence) για οποιοδήποτε θέμα αφορά την εταιρική ζωή, συμπεριλαμβανομένης της αμοιβής των διευθυντικών στελεχών! Κάτι τέτοιο είναι απόλυτα σύμφωνο με τις αρχές του καπιταλιστικού (μπρρρρ) συστήματος που τη γέννησε: money talks, αυτοί που έχουν επενδύσει τα κεφάλαια έχουν τον τελευταίο λόγο για το πώς τα κεφάλαια χρησιμοποιούνται
• τα διευθυντικά στελέχη μιας ΑΕ πληρώνονται για να διαχειρίζονται χρήματα άλλων (OPM: other people’s money). Αυτό είναι το βασικό συστατικό της σύγκρουσης συμφερόντων (conflict of interest). Αλλά είναι αναπόφευκτο – γιατί όλοι οι μέτοχοι μαζί είναι αδύνατο να διοικήσουν μια μεγάλη εταιρεία: απαιτείται χρόνος και εξειδικευμένη γνώση. Αυτό που δεν είναι αναπόφευκτο, είναι το να αποφασίζουν οι ίδιοι και οι όμοιοί τους (δηλ. τα μέλη των επιτροπών αποζημιώσεως) πώς και πόσο θα πληρωθούν. Από δυνητική, η σύγκρουση συμφερόντων καθίσταται βεβαία.
• Η ψήφος στη ΓΣ ενός μετόχου ΑΕ είναι το μόνο όπλο (μαζί με την πώληση των μετοχών του) που έχει για να προασπίσει τα δικαιώματά του (τα κεφάλαιά του) έναντι των διευθυντικών στελεχών της ΑΕ. Τη αξία έχει μια τέτοια ψήφος, αν δεν είναι δεσμευτική; Αν είναι θετική για το ΔΣ, τη χρησιμοποιούν ως φύλλο συκής. Αν είναι αρνητική, την κρύβουν κάτω απ’το χαλί.
• Η Ευρώπη (ή τουλάχιστον μεγάλο κομμάτι της) είναι στη θεωρία κατά τι λιγότερο διαβρωμένη απ’ την αμερικανιά της «μη δεσμευτικής ψήφου» – που δημιουργεί εντυπώσεις και ψεύτικες συναινέσεις.
• Φυσικά, όλα τα ανωτέρω θα είχαν αξία αν υπήρχε ένα ισχυρό σώμα μικρομετόχων – μικροεπενδυτών που δραστηριοποιούνται και ψηφίζουν. Ένας τέτοιος εταιρικός ακτιβισμός είναι ανύπαρκτος στην Ευρώπη, όπου οι μετοχές ψηφίζονται από τις τράπεζες ή τις χρηματιστηριακές όπου οι μικρομέτοχοι τις καταθέτουν: και κόρακας κοράκου μάτι δε βγάζει. Η τελευταία σύσταση της Επιτροπής ζητά τα αδύνατα, όταν παροτρύνει τους "θεσμικούς" επενδυτές να ψηφίζουν με σύνεση…

 

Κοτόπουλο με Ομπάμιες μέρος Γου

Διαβάστε το μέρος Βου εδώ.

For everywhere we look, there is work to be done.

Διότι όπου και να κοιτάξουμε, υπάρχει δουλειά να γίνει.

[Τσιμέντο να γίνει μάνα μου, η δουλειά ποτέ δεν τελειώνει, ποιος θα την κάνει δε μας λες!]

The state of the economy calls for action, bold and swift, and we will act — not only to create new jobs, but to lay a new foundation for growth.

Η κατάσταση της οικονομίας κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για δράση, τόσο τολμηρή όσο και ταχεία – και θα δράσουμε, όχι μόνο για να δημιουργήσουμε καινούριες δουλειές, αλλά και για να θέσουμε τα νέα θεμέλια της ανάπτυξης.

[Νάτα μας! Δε θα «δουλέψουμε» θα «δράσουμε», ήτοι, πριν το καταλάβετε, άνδρες αμερικανοί, θα κρατικοποιήσουμε – υπό μορφήν εγχωρίου Σχεδίου Μάρσαλ, όσες τράπεζες δεν πρόκαμε ο προκάτοχός μας.]

We will build the roads and bridges, the electric grids and digital lines that feed our commerce and bind us together.

Θα χτίσουμε τους δρόμους και τις γέφυρες, τα ηλεκτρικά δίκτυα και τις ψηφιακές γραμμές που προωθούν το εμπόριό μας

[Θα σας κάνουμε γέφυρες – μα δεν έχουμε ποτάμια….. ε, θα σας κάνουμε και ποτάμια]

We will restore science to its rightful place, and wield technology’s wonders to raise health care’s quality and lower its cost.

Θα ξανατοποθετήσουμε την επιστήμη στη θέση που της αξίζει, και θα χαλιναγωγήσουμε τα θαύματα της επιστήμης για να βελτιώσουμε την ποιότητα της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης μειώνοντας το κόστος της

[Αναγεννημένε Πίθηκα Μπους, πουθενά στις Δέκα Εντολές του θεού που πιστεύεις δε λέει ότι η stem cell research είναι ανήθικη. Και αυτό όχι μόνο διότι οι καμηλιέρηδες της ερήμου που τις εμπνεύστηκαν δεν ήξεραν την τύφλα τους. Η «ιερότητα» της ζωής τιμάται πιο πολύ απ’ αυτόν που προσπαθεί να την κατανοήσει για να την καλυτερεύσει, παρά απ’ αυτόν που χάσκει με το στόμα ανοιχτό και σκέφτεται μόνο τον υποτιθέμενο «δημιουργό» του «θαύματος»]

We will harness the sun and the winds and the soil to fuel our cars and run our factories.

Θα χαλιναγωγήσουμε την ενέργεια του ήλιου, των ανέμων και της γης για να τροφοδοτήσουμε με καύσιμα τα αυτοκίνητα και τα εργοστάσιά μας.

[Μμμμ μάλιστα – μετά τους φανατικούς χριστιανούς, τώρα και το πετρελαϊκό λόμπυ έχει κίνητρο να με φυτέψει μια στο Δόξα Πατρί]

And we will transform our schools and colleges and universities to meet the demands of a new age.

Και θα μεταμορφώσουμε τα σχολεία μας, τα κολέγια μας, τα πανεπιστήμιά μας, για να αρθούν στο ύψος των προκλήσεων της νέας εποχής.

[Η εκπαίδευση θα παραμείνει ιδιωτική υπόθεση, επαφιέμενη στον πατριωτισμό των χορηγών της – που θα εκτρέφουν κρέας για τα κανόνια τους. Η παιδεία θα πάει περίπατο.]

All this we can do. And all this we will do.

Όλ’αυτά μπορούμε να τα κάνουμε. Και όλ’ αυτά θα τα κάνουμε.

[Τ’ είν’ η πατρίδα μας; Μην είν’ οι κάμποι; Μην είναι τ’ άπαρτα ψηλά βουνά; ΟΛΑ η πατρίδα μας, και αυτά, κι εκείνα.]

 

Κοτόπουλο με Ομπάμιες μέρος Βου

Διαβάστε το Μέρος Α εδώ.

 

… Αυτοί είναι οι δείκτες της κρίσης, σύμφωνα με τα δεδομένα και τις στατιστικές.

[Σας μιλάω γι’αυτά όχι για να σας χαλάσω τη διάθεση, παρά ΜΟΝΟ για να σας δείξω ότι εγώ διαβάζω τους FT που και που, δεν είμαι σαν τον Πίθηκα που στέκεται δω πιο πέρα]

Λιγότερο εμφανής αλλά όχι λιγότερο σημαντική είναι η καταρράκωση της εμπιστοσύνης ανά τη χώρα – ένας μύχιος φόβος ότι η Αμερκανική παρακμή είναι αναπόφυκτη, και ότι η επόμενη γενεά πρέπει να χαμηλώσει το βλέμμα

[Αλλά αυτό είναι το μάρμαρο, ώ Άντρες Αμερκανοί, και αυτό το γνώριζε μέχρι και ο Πίθηκας. Γι’αυτό με εκλέξατε, για να σας κάνω να τα ξαναδείτε όλα ρόδινα – και ας είναι και λόγω κουρτίνας]

Σήμερα σας λέω ότι οι προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε είναι αληθινές.

[Παραλάβαμε καμμένη Γη]

Είναι πολλές και σοβαρές.

[Παραλάβαμε τον Πάνο τον Καμμένο τον ίδιο]

Και δεν θα επιλυθούν σε μικρό χρονικό διάστημα.

[Παραλάβαμε τον Καμμένο εμπρηστή. Τουλάχιστον έξι χρόνια χρειάζεται για να φτιάξει – μια θητεία και κάτι ψιλά, μετά θα κάνω τουρισμό στα μέρη που θα βομβαρδίσω κατά τη διάρκεια της πρώτης θητείας μου]

Μα, να το ξέρεις, Αμέρικα: θα επιλυθούν.

[μετά τη βροχή, το ουράνιο τόξο, μετά το μαστίγιο, το καρότο]

Μαζευτήκαμε σήμερα εδώ διότι επιλέξαμε την ελπίδα αντί του φόβου, την ενότητα αντί της διχόνοιας και της σύγκρουσης.

[Μαζευτήκατε σήμερα εδώ – πληρώνοντας ένα αδρό ποσό, για να με δείτε να χορεύω την κυρά μου, να φάτε καναπεδάκια και να βολιδοσκοπήσετε τη νέα διακυβέρνηση. Στο μέλλον θα έχουμε πιο ουσιαστικές ευκαιρίες να τα βρούμε]

Σήμερα, ερχόμαστε να βάλουμε τέλος σε μικροπρεπή παράπονα και ψευδείς υποσχέσεις, αλληλοκατηγορίες και κατσιασμένα δόγματα, που για τόσο καιρό στραγγάλισαν την πολιτική μας.

[μη ψάχνετε συγκεκριμένη ιδεολογία πίσω από το πρόγραμμά μου – ό,τι βολέψει ανάλογα με τη στιγμή, τα συμφέροντα, τις διαθέσεις και ότι μου πει ο δημοσκόπος και ο ιματζ μέικερ μου]

Παραμένουμε ένα νέο έθνος, μα, όπως λεν οι Γραφές, ήρθε η ώρα να αφήσουμε πίσω μας την παιδικότητά μας.

[Άργησα, θεούσοι και θεούσες του νέου αυτού έθνους, αλλά ελπίζω να μη σας απογοήτευσα! Ορίστε και η αναφορά στις γραφές, σημάδι ότι δε θα αφήσω την όποια λογική μου να σας βγάλει από το λήθαργο της ηλιθιότητάς σας! Μαστουρώστε ελεύθερα!]

Ήρθε η ώρα να επιβεβαιώσουμε το σθεναρό μας πνεύμα,

[Μέχρι τώρα ήμασταν λαπάδες – ζητούσαμε συγγνώμη για τις παράπλευρες απώλειες – απ’ εδώ και πέρα, ο σκοπός θα αγιάζει τα μέσα!]

Να διαλέξουμε την καλύτερή μας ιστορία

[Όχι, όχι, μη μου λέτε «250 χρόνια είναι αυτά – τι να πρωτοδιαλέξει κανείς»! Η παρουσίαση είναι το ήμισυ του παντός- θα πάρουμε δυό τρία μεμονωμένα περιστατικά, θα βγάλουμε ανεπιθύμητα πρόσωπα από τις σχετικές φωτογραφίες – και θα γίνει μέγκλα η ιστορία μας… τι σας θυμίζει αυτό είπατε;]

Να μεταφέρουμε στο μέλλον αυτό το πολύτιμο δώρο, αυτή την ευγενική ιδέα, που πέρασε από γενεά σε γενεά: η από Θεού δοσμένη υπόσχεση ότι όλοι είναι ίσοι, όλοι είναι ελεύθεροι, και όλοι αξίζουν μια ευκαιρία να λάβουν τα λίγα γραμμάρια ευτυχίας.

[Ακριβώς επειδή άργησα, θεούσες και θεούσοι, αρπάχτε και μια δεύτερη αναφορά στο φετίχ σας! Ά, και όποιου τολμήσει να αντιτείνει ότι το «πολύτιμο αυτό δώρο» της ισότητας, της ελευθερίας και της μη διάκρισης καθόλου δώρο δεν είναι αλλά πληρώθηκε με αίμα – ξέρετε που να του χώσετε το σταυρό που κρατάτε]

Επιβεβαιώνοντας το μεγαλείο του έθνους, καταλαβαίνουμε ότι το μεγαλείο δεν είναι ποτέ δεδομένο.

[Γιατί;;; Μήπως δεν είναι και αυτό «από Θεού δοσμένο»;;; Πιάστε τον Αναθεωρητή, γρήγορα, την πίσσα με τα πούπουλα]

Πρέπει να κερδηθεί.

[Πρέπει να σας βγει ο κώλος για να σας πούμε πως το κερδίσαμ…εεε κερδίσατε]

Και το ταξίδι προς αυτό το κέρδος δεν ήταν ποτέ γεμάτο παρακαμπτήριες ή συμβιβασμούς.

[θα πονέσετε …. Εεε θα πονέσει]

Δεν ήταν ποτέ το μονοπάτι των δειλών – αυτών που προτιμούν τη διασκέδαση από τη δουλειά, που αναζητούν μόνο τις ηδονές του πλούτου και της δόξας.

[Υπάρχει ένας γνωστός πίνακας Φλαμανδού ζωγράφου με αυτήν ακριβώς τη σκηνή, από τότε που ο Λούθηρος κατέλυσε το παπικό αλάθητο για να εγκαταστήσει το δικό του, αλλά επειδή ξέρω με τι μπασκλασαρία έχω να κάνω, άνδρες Αμερκανοί, δεν θα μπω στον κόπο να αποκαλύψω τις πηγές μου]

Αντίθετα, ήταν το μονοπάτι αυτών που ρισκάρουν, αυτών που επιχειρούν, αυτών που κατασκευάζουν – μερικοί απ’αυτούς, γνωστοί και καταξιωμένοι, συχνότερα όμως, άνδρες και γυναίκες κρυμμένοι στη δουλειά τους – που μας κουβάλησαν στο μακρύ και δύσβατο μονοπάτι προς την ελευθερία και την ευμάρεια.

[Ναι, καθαρίστρια του Χάρλεμ, ναι ντελίβερι μποι του Σό Χο, ναι σκυλοπερπατητή του Ανωανατολικού Μανχάταν, σε σένα μιλάω – χτίζετε πυραμίδες ωρέ!]

Για μας, πακετάρισαν τα ελάχιστα υπάρχοντά τους και διέσχισαν τον ωκεανό σε αναζήτηση νέας ζωής.

[Άλλοι επειδή ο θρησκευτικός τους φανατισμός δεν ήταν ανεκτός στην Ευρώπη, άλλοι ως ποινή για εγκλήματα που διέπραξαν, άλλοι από απληστία, άλλοι επειδή η κυβέρνησή τους τους πούλησε, ανίκανη όντας να τους κρατήσει στη χώρα της.]

Για μας, αγγαρεύτηκαν σα σκλάβοι και αποίκησαν τη Δύση, υπέμειναν το καμουτσίκι και όργωσαν την τραχιά γή.

[Πόσο πιο διακριτικά να το πάω στο θέμα της δουλείας, οπλοφόροι ψηφοφόροι του βαθέος νότου, για να ΜΗΝ το καταλάβετε;]

Για μας, πάλεψαν και πέθαναν, τόσο στην Κόνκορτ όσο και στο Γκέτυσμπέργκ, τόσο στη Νορμανδία όσο και στο Κε Σαν.

[Όλα στο μίξερ μάστορα! Τις εσωτερικές έριδες, τις μάχες κατά των αποικιοκρατών, τις μάχες κατά των ναζί, τις μάχες όντας ναζί… και το χειρότερο, ίσως να χεις δίκιο – όλα τα αίματα είναι ίδια…]

Συνεχώς, αυτοί οι άνδρες και γυναίκες αγωνίστηκαν και θυσιάστηκαν και δούλεψαν μέχρις να γδάρουν τα χέρια τους για να έχουμε εμείς μια καλύτερη ζωή.

[Το Αμερκανικό όνειρο ως εφιάλτης]

Είδαν την Αμέρικα ως κάτι μεγαλύτερο απ’το σύνολο των προσωπικών μας φιλοδοξιών.

[με τον ίδιο τρόπο που μια ανώνυμη εταιρία είναι κάτι περισσότερο απ’ το σύνολο όλων των μετόχων της]

Ως σπουδαιότερο απ’ όλες τις διαφορές λόγω καταγωγής, πλούτου ή κοινωνικής τάξης.

[Allez, les damnés de la terre, allez les forçats de la faim ! Ανέβα στο πόντιουμ, Αλέκα, να σκάσουν απ’ το κακό τους τα καπιταλόσκυλα στις πρώτες σειρές!]

Αυτό είναι το ταξίδι που συνεχίζουμε σήμερα.

[Και οποιανού δεν του αρέσει ΔΕΝ μπορεί να κατεβεί απ’ το τραίνο]

Παραμένουμε το πιο ευημερούν και ισχυρό κράτος στη Γή.

[Η ισχύς μας οφείλεται σε δυό τρεις εταιρείες παραγωγής όπλων και σε ένα στρατό μισθοφόρων ηλιθίων. Η ευημερία μας οφείλεται στα χωρίς αντίκρισμα κρατικά ομόλογα που εκδίδουμε για να χρηματοδοτήσουμε την ισχύ μας, και που όλοι αγοράζουν είτε γιατί φοβούνται την επίδειξη της ισχύος μας είτε γιατί έχουν συνδέσει την ευημερία τους με τη δική μας. Τρελή διαπλοκή μεγάλε!]

Οι εργάτες μας δεν είναι λιγότερο παραγωγικοί από τότε που άρχισε η κρίση.

[Μη σας πω ότι είναι ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ παραγωγικοί καθώς τώρα πρέπει να καλύπτουν και τα κενά των απολυθέντων!]

Τα μυαλά μας δεν είναι λιγότερο εφευρετικά, τα αγαθά και οι υπηρεσίες μας δεν είναι λιγότερο απαραίτητα απ’ ό,τι την προηγούμενη βδομάδα ή μήνα ή χρόνο.

[70μηντάχρονος κρουπιέρης του Χρηματιστηρίου μόλις πριν λίγους μήνες δεν τα πήρε απ΄όλη την υφήλιο με το σύστημα Πόντσι; δε λιώνει ακόμη το τυρί στα τσιζμπεργκερ των Μακντόναλντς; Η Όπρα δεν ορθοτομεί τον λόγο κάθε απόγευμα;]

Οι δυνατότητες παραγωγής παραμένουν αμείωτες.

[Για τα λεφτά να αγορασθούν τα παραχθέντα, άλλα λόγια ν’αγαπιόμαστε]

Αλλά ο χρόνος της αδράνειας, της προστασίας στενώς νοουμένων συμφερόντων και της αναβολής δυσάρεστων αποφάσεων – ο χρόνος αυτός έχει σαφώς παρέλθει.

[Θα πονέσει λέμε!]

Αρχίζοντας σήμερα, πρέπει να ανασκουμπωθούμε, να ξεσκονιστούμε, και να ξαναρχίσουμε το έργο της επανίδρυσης της Αμέρικας.

[Η επανίδρυση της Αμέρικας είναι μια υπόθεση τόσο βρώμικη, τόσο ψυχοφθόρα, τόσο μακρόχρονη, όσο και η επανίδρυση του ΠΑΣΟΚ η ίδια.]